" Ziyade Olsun "

Kaçıncı yanılışım bu !
Bir tekneye atlayıp da denizin , o en erişilmezin ortasında kaçıncı yalnız bırakılışım !
Gücüm yok ..
Taakatim yok alıp da elime kürekleri çekecek ..
Çekip de kürekleri geri dönecek !


Böyle biçare , böyle yalnız , böyle ıssız ,,,,,,
Kaldım daha önce de evet ve ama bu hani tamda tamam derken bir kere daha işte !
Heveslerim , umutlarım , tüm mutluluklarım alındı yine ellerimden ...
Çalan kim !
Kapıp kaçan kim ...
Koşsanıza peşinden , yakalasanıza !


Kaybettim ruhumu , hükümsüzdür yazdım yüreğime kalın puntolarla , gördünüz mü ...


Düşününce şimdi nasıl da zor geliyor , hayat boyu süreceğini bildiğim o mahkeme kapısından girmek içeri ..
Hakkımı aramaya kalkmak hiç bitmeyecek bir kitabın ön sözü olarak kalmak olacak , biliyorum !
Önsöz okunacak , sırası geçecek ama kitap hiç bitmeyecek !

Biliyorum ......
Yaşadım çünkü !
O giriş paragrafındaki en afilli cümle oldum daha öncede ...
Anlayarak okumak , okuduğunu anlamak öğretildi bana , girdiğim bütün türkçe derslerinde ....


-------- Ahhh çocukluğum .............
Ahhh kanayan dizlerim .........
Fasülyedenmiş verdiğin acı , yüreğim kanıyor artık ,
Bilir misiniz acısını .... ---------


Hepiniz mi kaçırdınız dersleri söyleyin !
Hep birlikte mi kaçtınız okuldan anlatın !
Nerdeydi aklım ...

Kocaman bir sınıfın içinde , kahverengi bir sıranın üstünde , dev gibi bir yalnızlıkla oturuyorken kimdi gözlerimi kapatan , görmeyeyim diye daha en başından en sonunu !
Toplayıp da gücümü atabilseydim üstümdeki o karabasanı , görebilirdim şimdiki bu eşsiz yalnızlık senfonisinin ilk parçalarının yapa boza nasıl bitirmeye başlandığını taa o zamanlar ...


Uzun cümlelerden sıkıldım !

İçerimdeki sızıyı kalabalık kelimeler eylemleriyle çoğaltmaktan yoruldum !

İçinden çıkamadığım bu kuyudan , çıkmak için güç aldığım her elin terkinden usandım !


Demiş ya kim dediyse işte ;
-Herkes Hakettiğini Yaşar-


Ağzımın payını aldım ...
Hakkımı da ...
Mavi ütopyalarım iç ceplerimde ,,,,
Ben çekiliyorum hayat
Ziyade olsun sana !!!!!!