..Yine/Yeni/Yeniden..

Ben yine aldım başımı,çıktım gezmelere ....
Nerden gittim,nasıl gittim sorsan şimdi,anlatamam ama ..

Rengarenk,cıvıl cıvıl bir dünya hani !
Pamuk şekerler kadar pembe,
Bisikletim kadar mavi,
Bir şeylere benzetmeye çalıştığım bulutlar kadar beyaz bir varoluş yani ..

Kızdım kendime,neden çıkmadım sanki daha önce diye !


Acıkmışım meğer yollara ...


Kıpır kıpır oldu içim ..
Cıvıl cıvıl duydu kulaklarım ..
Pırıl pırıl baktı sonra gözlerim !


Öyle ahenkli renklerle doluydu ki dört bir yanım ,
Griymişim ben aslında diye sızlandı varlığım !

Dönme dolaba takıldı gözüm en önce ..
Nasıl havalarda uçuyorsam mutluluktan,ağırlığımca kanıtlamalıyım bunu dedim ...

Dolap döndü,
Döndü dünya !
Ters çevirmişim bilmem ne zaman bilmeden,
Doğruyu buldum o en tepelerde !


Aynalara doğru gitti sonra adımlarım ...
Nasıl gülüyorsam içimden,tek bir an bile bozamdan tavrımı öyle atmalıyım kahkahalarımı diyip de geçtim karşılarına ...

Güldüm durdum,
Durdum baktım !
Nasılda gül gül oldu yanaklarım,gördüm ..


Biraz daha ileride,
-Zaten ağzımdayken yüreğim,dayanamam o kadar heyecana diye es geçtiğim- o uçan halının yanında gördüm atlı karıncaları ...


Koştum hemen ,
Benden önce koşmaya başlayan sol yanımı izleyip de !


Gördüm..
Bittim..
Yandım..


En içerime işledi bir çift göz ,
Ağladım !


Oradaydın işte ..


Hani en baştan başlamak için bulunduğum o yerde,çarparken kalbim deli deli,
Sen hemen geleceğimdeymişsin aslında gizli gizli !


Orada işte,
O beni yeniden umutlandıran lünaparkta .......


Bir şeylere benzetmeye çalıştığım bulutlardan bile daha beyaz o atlı karıncanın yanında !


Prensim ... Hoş geldin ...

Tut haydi ellerimden,
Başlayalım yaşamaya,

Yine

Yeni

Yeniden ....