Sensiz Kalmışlığın Ortasındayken..

Arkama bakmadan yürüyüşlerim olur ya bazen, kimin haklı olduğuna aldırış etmeden amansızca...
Farkında olmadan kimin doğru, neyin yanlış olduğunun....

Ama bilirim, bilirsin ve biliriz ki ...
Acımı şişelere gömüp, hırsıma yenilip çekip gitsem de gece yarıları ...
Asıl sancı yorgunluktan esir düşmüş bedenim uyandığında,
Çaresizlik içinde sensiz kalmışlığın ortasındayken, kollarımı boş görünce koyarmış ...

Kaderim buysa eğer ;
Hükümsüzlüğün ilanıdır bu son dönüşüm...
Hırs içerisinde kendimi acılara son gömüşüm...
Kaçtıkça arkamdan gelene dur diyemem,
Sensizliği birdaha yaşamaya bir ömür söz veremem ...