Yüregimin Dümeninde Ölmeliyim...

"Kaç fırtına gördü bu yürek,kaç kez dingin sularda seyretti mavilikleri
Yaşamın denizinde,seyir eden bir gemi gibi,yelken açtı yeni ufuklara,kaç kez."

Yolcular taşıdı içinde,dostlar ağırladı,aşklara mekan oldu,yıldızlar seyredildi güvertesinden
En güzel şarkılar söylendi içinde,kuytu köşelerinde en güzel sözlere eşlik edildi
Bakıma alındı kaç kez,kaç kez batacağım korkusu sardı,fırtınalarda bu yüreği
Kaç kez el sallandı peşinden,bizi unutma diye,kaç kez bağırıldı ardından
Tüm deniz kızları ezberledi belki ismini,bordosuna yapışan midyeler oldu da
Gezdi onunla beraber,gittiği her yeri,etrafında kaç yunus yarıştı kim bilir
Ama hiç biri,bu fırtına gibi olmadı,hiç biri bu kadar sallamadı bu yüreği
Bu seferki başkaydı,bu fırtına değildi,bilmediği bir şeydi,yönü belli olmayan bir rüzgardı
Adı bilinmiyordu bordosuna vuran dalgaların,her dalga bir çatlak açtı
Her esişinde bir yelken kopardı,bir bir denize düştü güvertesindekiler,kayboldu
Ne bir liman bulabildi girecek,nede takati kaldı seyrine devam edecek.
Ve demir attım nihayet,YÜREĞİM alargada artık.
Haklısınız arkadaşlarım,haklısın deniz kızı,haklısınız güvertemden seyredilen yıldızlar
Ancak bu seferki başka inanın
Yüreğim alargadayken,demir al diyorsunuz bana
Görmüyor musunuz içinde kaldığım fırtınaları,gündüzün pusu,geceyi andırırken uçsuz bucaksız....
Nasıl demir alır,alargada bir yürek yeni sevdalara,hangi tayfa asılır zincirlere korkusuzca...
Hangi yelken dayanır bu fırtınaya bu rüzgara
Hangi kaptan geçer dümene umarsızca,kestane karasını andıran bu fırtınada.
Okyanusların,10 şiddetinde havaları gibiyken arkamda bıraktığım fırtına,albatroslar bile korkarken uçmaya,nasıl cesaret ederim,yeni fırtınalara demir almaya
Bordosunda çatlaklar açılmış bir gemi gibiyken yüreğim,yeni bir fırtınanın azgın sularıyla nasıl baş ederim.
Pusulamda yokken,yıldızları beklemem değil mi yönü bulmam için gereken.
Batacak korkusuyla,ben hariç herkes terk etmişse,terk edilmiş gemi gibiyken bu yürek
Alargada olan yüreğim,azgın dalgalarda sallanırken,ışıkları sönmüşse bir bir
En iyisi,fırtınanın dinmesini,güneşin açmasını beklemeliyim.
En son gemiyi terk eden kaptandır derler ya
Ama ben gemimi terk etmemeliyim,ya fırtına geçmesini beklemeli yıldızları görmeliyim.
Yada yüreğimin dümeninde ÖLMELİYİM...