Kendimi Kaybedeli..

"../çok uzun hayatlar yaşamışım da
birinden ötekine geçerken
yorgun düşmüş kelebek kanatlarım.."

sanki çok zaman olmuş
..kendimi kaybedeli

caddelere atmışım
sokaklara..

gördüğüm her insan suretinde;
" - bu benim bakışımdı
- benim aldanışım
- bu benim gülüşümdü
- benim adımlarım bunlar
- bu benim serzenişim
- benim yanılgım
- bu benim güzelliğim
- heyyyy!
- bu benim aşk/ımdııııı"
..duymadı

bunlar benimdi oysa diye
yalın/ayak
..kanar/ayak
arnavut kaldırımlara
taş yollara
molozlara
toza toprağa
..basmışım

köşeyi dönerken çarptım
şık giyimli bir adam
alımlı bir bayan kolunda
..sendeledim
bakakaldım

biz/de böyle güzelmiydik?..

kaybettiklerimi arıyorum
ama nerede
..bilmiyorum

çekmecelerde tıkılı ömrümün artıkları
koyacak yer kalmadı
..diyorum
bir yenisini sipariş ediyorum

pencereden uzanıyorum
bir eskici bakınıyorum
..vargücümle boşaltıyorum atmaya kıyamadıklarımı

- abla bu yep yeni diyor
- olsun
..diyorum güya yenilerine yer açıyorum

şimdilerde bomboş artık hayat gözlerim

..kimbilir
belki de, yama tutmaz deyip
attıklarımda kaldı saklı yüzüm..

ama yine de biliyorum
bir gün kendimle karşılacağım
görmezden geleceğim
- hıh
diyeceğim!

sahi..
ne kadar oldu
kendimi kaybedeli?..
kendimi arayışım,
..bulamayışım

..ve sen
ordaki
kimde kaybettin kendini
kimde buldun yüzünü

sahi..
söyler misin?..