Sen De Üzüldün Mü?

Seninle yapacağımız ne çok şey vardı.Seninle bir şeyleri yaşamak kadar güzeldi, bir şeyleri hayal etmek. "Belki"leri bile güzel kılan bir yanın vardı senin. Olasılıklar bile heyecanlıydı. Kalbimin bir yarısı sana atıyordu. Beni yaşatıyordu bir yarım, diğer yarım seni. Kendi yarını aldın gittin sonra. Kalbimi parçaladın, gittin.

uyandım birden seninle
gece üçü bulmamış
bir bulut durdu gözümde
hasret bize uymamış

Bize yakışan ne çok şey vardı. Heyecanlar, mutluluklar, kahkahalar. Bunların içinden ağlamayı seçtik. Ayrılığı seçtin sen. Ben ardından yas tutmayı. Benim seçimim zorunluydu. Ya seninki? Ben çok ağladım ardından. Sen de üzüldün mü?

kalp kalbe karşı derler
sende üzüldün mü
ay bile çeker gider
geceyi düşündün mü

Öyle güzeldin ki dünyamda. Öyle kirlendi ki dünyam senden sonra. Avunmak öyle zorlaştı ki, yaşamak o kadar ağrılı ki, yalnızlık o kadar ağır ki…

yalnızlık bende saklı
çıkmaz bir an dışarı
elimde bir fotoğraf
o şimdi burada olmalı

Hep iyi şeyler istedik birbirimiz için. Yada birbirimize öyle söyledik. – yada sen bana öyle söyledin-. Şimdi kötülükler sardı dört bir yanımı. Şimdi korkulardan bir yorgan üzerimde. Sensizliğe alışmaya çalışmaktan daha zor, sensizliğe alışacağımdan korkmak.

Hep iyi şeyler istedik birbirimiz için.

Ve birbirimize en büyük kötülüğü yaptık gördün mü?

Kalp kalbe karşı derler
Sen de üzüldün mü?