Aynalar ve S/onsuz Akis...

"Aynada gördüğüm yüzümde sensin,
İnan her halim, her anım sensin" derdi...

Yaşardım.
Öyle bir yaşamak ki,
"Aşk" ile...

Hisserdim.
Beni severdi.
Öyle bir sevmek ki,
Yüreğim atardı avuçlarında.
Ve ben yüreğimin tik taklarında
Onu sayıklardım. /O varken bile./

Uzundu saçlarım,
Elleri saçlarımı okşardı.
Sanırdım ki, duracak nabzım.
Nabzım durursa,
Kalbim nasıl onu sayıklar derdim tik taklarında,
İçimden ona kadar sayardım.
Sen(1)
Sen(2)
Sen(3)
Sen(4)
.
.
.
Sen(10)
Derin bir nefes alırdım varlığının hazzıyla.

Çok zaman geçti varlığından.

Birgün,
Aynayla yüzleşme zamanı geldiğinde,
Biraz çekingen,
Çokça korkak,
Baktım.
Baktım gözleri yok.
Baktım gözlerim yok.
Baktım.
Bu nasıl şiir!
Bir akis var s/onsuz.
B/aktım...

Bir türkü geldi dilimin ucuna,
Hıçkrıklarım mı çok sözlerim mi bilmem,
Anlar mısınız bilmem,
Duyar mısınız bilmem.
Dinleyin aynalar:
"Eyletmen beni,
Söyletmen beni,
Ağlatman beni,
Aynalar, aynalar..."
Her gece uyuyup uyandığım düşler aynılar...
Hayaller beynimde dönmekten yoruldular.

Aynalar, onu görmek istiyorum siluetim yansırken,
Neden akisler s/onsuzlar...

"Ayy" dedi, ayrılık.
"Ayy" dedim aynalar.
Aynalarda akisler,
Anlar s/onsuzlar...