Fotoğraf

-Pardon ablacım !Bir fotografınızı çekebilir miyim?
-Çek bakalım ufaklık..Ama fazla fotojenik değilimdir bilesin..
-Ben yüzünüzü çekmeyeceğim...Yüreğinizi merak ediyorum !
-Bak çocuk,Yürek her saniye değişir bilesin...Şimdi mutluyum...Tertemiz çıkacaktır yüreğimin resmi...Ama dersen ki keşke dünü çekebilseydim...Simsiyah bir görüntü olurdu elinde..Belki yarım saat önce gri...Çok çabuk değişiyoruz çocuk...Alı al Moru mor yaşamayı beceremiyoruz...Her acıda yağmurlar kadar gözyaşı..Her mutlulukta gökyüzü kadar büyük gülümseme beliriveriyor yüzümüzde...
-Abla,peki anı yaşamasak,Hep geçmişte kalsak siyah mı çıkacak tüm fotoğraflar?
-Yürekte ne varsa o çıkacaktır çocuk...İç kan ağlarken gül açmaz ki yüzde...Tabiatımız bu ! Fotoğraflar her zaman güzeldir çocuk...Mutluluğu hatırlamak ne kadar güzelse acıyı hatırlamakta o kadar güzeldir...Akıp giden zamanda kimimiz ana babamızı kimimiz dayı halamızı büyüklerimizi bazen büyütemediklerimi vermek zorunda kalırız öbür yaşama...Yüzlerini unutmak ister miyiz hiç çocuk?
-Abla peki yarın gelsem acını çekebilir miyim?
-Gel çocuk zaman neyi gösteriyorsa onu resmederiz,Yarın ne yaşayacağız hangimiz bilebiliriz?