Gidişine Üzülüyorum Ama Kalmanı Da İstemiyorum...

bitti
kelimelerin arasına dağlar girdi
harfler birbirini kaybetti
bekleme odasına alındık aşkta
parmak uçlarımız işlevini yitirdi

sen ellerini önünde birleştirerek uzaklaştın
bense başımı ellerimin arasına aldım
içimdekinin adını bilemiyorum ama
gittiğine üzülüyorum ama kalmanı da istemiyorum

aylar sonra kanayan bir yara olacaksın
acım sıcak şimdi acımıyor belki de
soğuyunca sızlayacak
kapıları açık eviminin içinde kimi zaman yerlerde uyuyacağım
iki büklüm
bekleyeceğim...

ayrılığı afişe edilmiş bir sevda türküsü dilimde
içtiğim sigaralardan kısılmış sesim soğuk duvarlara çarpıyor
yalnızlık basıyor odamı karanlık yerine
yalnızlık karanlıktan daha karanlık
olsun!
benim belki de kaybolmaya ihtiyacım var
gidişine üzülüyorum ama kalmanı da istemiyorum
git...
bizim sonumuz yok sonu olan dünya da..