Beni Rahat Bırakın...

"Sensizlik öyle yorucu,
Öyle anlatılmaz-yaşanır bir duygu ki,
Öyle zor ki..."

Pencereme doğan güneşin bir anlamı var mı sanıyorsun. Kuşların ötüştüğü,çiçeklerin renk renk açtığı bir baharın başlangıcı var sokaklarda. Çocuklar bile daha şen-şakrak oyunlar oynamaya başlamış,başlarındaki berelerin yerini kavak yelleri almış gençlikse daha mutlu,daha umut dolu.
Ne demiştik ;çiçekler daha renkli...

"İçimde renklerden eser yok
Eski zamanlardan kalma an'larda sıkışıp kaldığımdan mıdır nedir;
Bende her yer gri..."

Islak toprak kokuyor hava. İçine çektikçe biraz daha çekilesi cinsten. Hani boynuna dolanıp kokladığım,doyamadığım teninin kokusu var ya,o kokuyu havada arıyorum. Halimi görüp gülenlere cevabım hazır;

-Beni rahat bırakın,o'nu soluyorum...

Ve yağmur başlıyor. Damlalar çarpıyor yüreğime,gözlermden akanlara karışıyor. Yağmur berekettir ya hani, bereketini bırakıyor hüznüme. Daha coşkulu, daha içten, daha ıslak ağlıyorum.An'lar geçtikçe artıyor özlemim.

Günler,haftalar,aylar derken mevsimler geçiyor,ömür tükeniyor;
Bense hala seni özlüyorum...

İçimden söküpte alamazlar ya
Hayalini aklımdan çalamazlar ya
Hayatımdan seni alıp gittiler
Kurduğum dünyayı yıkamazlar ya

Elini tutmasam uyuyamam ki
Sesini duymasam dayanamam ki
Hayatım meçhule yol almış sanki
Allah'ım bu acı bitsin yeter..