Kadın saçlarını göğe bağladı, seni seviyorumEn keskin yerleri ağzında iki parça, seni seviyorum
Sonra kısrak sesleri ve dilimde bir yara
Çok kişiyiz en azından, seni seviyorum
Sokakların içinden ve bir şeylerin dışında
Şurama bir gül batıyor tam şurama
Kaç kişiyiz, kaç kişi bal dökecek yarama
Seni böyle seviyorum, şurama bir şey katıyor
Akasyalar diyorum, izmire yabancı bir rüzgar sonbahar
Sonra masada dantel işlemeli yüzün
Bardakların kırılmış renginde kanayan ruj izi
Çok fena ağlıyor, çok fena, çok fena birisi
Nereme sorsam bir elma, çok fena
Kan diyor: “aşk yeni başlayanlar için fırtına”
En çok böyle seviyorum seni, kesik bir portakalda
Okul şarkılarında ve kadınlığını öven kadınlarda
Bir şey batıyor şurama bir şey mesela
Türkçesini arıyorum sustuklarının konuştukça
Yamalı bir sözcük oluyor kalbim
Kadınlığını göğe bağlıyor biri, gök bağırıyor:
“Böyle seviyorum kuşları, böyle çok fena”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder