Herkes Gibisin..

Dön nasıl kimle nerdeysen

Dön beni biraz sevdiysen

Dön, yüreğimde hasret çaresiz kaldım…

Dönmeni ne çok isterdim değimli? Yine benim olmanı, bana bakmanı ne çok isterdim, gözlerinin buğusunda kaybolmayı nasılda isterdim... Ama artık istemiyorum….
Ne ben ne de yüreğim istemiyoruz artık seni
Sana ait bütün kırıntıları attık...
İçimi acıtan gözlerinin mavisi bile dokunmuyor bana
Nazım Hikmet’in de dediği gibi «BENCE SEN DE ŞİMDİ HERKES GİBİSİN»
Herkes gibisin işte sıradan dikkat çekmeyen acıtmayansın artık…

Kabullenmek zor olmuştu ayrılığı, Aşkın gibi…
Oysaki aşkın geldiğinde bahar gelmişti sanki yüreğime
Her şey bir başka güzeldi gözümde…
Onca koşturmacanın ardından 1 Nisanda sana EVET diyişim şaka değildi
Evet, şaka gününde ben sana şaka yapmamıştım…
Gerçekti bendekiler… Zaten ben bende olmayan bir şeye başlamam ki/başlayamam
Yüreğimde yalanlarla bir sevgi besleyemem ben…
Benim 1 Nisanım seninki gibi değildi…
Aylar sonra beklenmeyen darbenle sen şaka yapmıştın sanki bana…
Ne kadarda mutluyduk oysaki…

Yar yalan değildi, bir rüya gibiydi

Bitti yüreğimde acısı kaldı

Rüya bitti!!! Bir acıyla uyandım…
Yarınlarımda sen yoktun artık olmayacaktın
Bitmişti… Sana dair her şey bitmişti
Şaka gibi kabullenmek zor olmuştu
Bir süre kandırdım kendimi yok böyle bir şey diye
Yüreğim el vermedi artık gerçeği biliyorum
Bitmişti…
Gerçekler iç acıtırdı doğruymuş
Aşk acısı neymiş bilmezdim öğrendim sayende
Arkadaşlarımın yaptıklarına saçma gözüyle bakarken
Bende düşmüştüm o kuyuya
Işığı görmem lazımdı ben orda kalamazdım
Direndim durdum çırpınışlarla çıktım o girdabın içinden
Sana ait her şeyi o kuyunun içinde bırakarak çıktım…
Senide sırdan biri olarak bırakarak çıktım…
Evet, artık sende HERKES GİBİSİN…
Baksam da, dokunsam da acıtmıyorsun…


BuCiCaN