Ne zaman acı vermeye başladı çocuk kalbimde bayramlar
Ne zaman görünmez oldu yarınlar…
Peki ne zaman biter cevapsız sorular
Çocukluğun yerine neler koyacak hayatlar
Aslında…
Anlatacak ne de çok şeyimiz vardı birbirimize
Yaşayacak daha çok bayramımız vardı birlikte
Büyük umutlarımız vardı büyük beklentilerimiz
Hangi ara vazgeçtin umutlarından, sevdiklerinden
Hayattan….
Hani hayata inat gülecektik birlikte
Her günümüz bayram gülüşünde geçecekti…
İşte bir bayramın kapımızı çalacağı sabah
Giydim yine kırmızı küçük ayakkabılarımı
Hani gece beraber uyuduğum….
Bekliyorum uyanmanı
karanlıkta üşüdüğün yatağından kalkmanı
gel artık….
Uzat elini öpeyim de sen de harçlığımı ver
Gülelim
Küçük hayallerin orijinal dilinde umut
Altyazısında düş olan
büyük hayallerimizi fark edip gülelim yeniden
bi düşün şimdi
tek başıma kuruyorum artık büyük hayallerimi
üzülmedin mi?
En son verdiğin harçlığın mutluluğu buruk bir tat bırakıyor artık kalbimde
Artık heyecanlandırmıyor ne bayramlar ne de seyranlar…
İstemiyorum artık bayramlar gelsin küçük dünyama…
arkanda bıraktığından beri gözü yaşlı sevdiklerini
söyle bunu okuyunca bir gül gibi süzülmedin mi?
Bilmiyorsan duyma,
Ama hissedebiliyorsan da
Mutluluk getirmiyor artık bayramlar o küçük kıza
Ama yine gülerek derin bir acıyla
Sensiz ilk defa
Ve uzanan sonsuzluğa
Oralarda yalnız kalıp ağlama
Uzat elini
…
SENİN DE BAYRAMIN KUTLU OLSUN BABA…
elif özbilge - ersoy kaan çamcı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder