Ayrılık Bana (Aşk)tır Artık..

Sana uzaktan bakıyor artık gözlerim
Gönlüm senden geçmez bana döndü hep sözlerim...

Unutmak o kadar kolay mı sandın?
Ayrılık bana (Aşk)tır artık...

Güneşinin karanlığa yenilen bir geçmişten korkup, hızla kendime koştuğum bir kimsesizlikti ve gözlerime batıpta kırılan
Simsiyah,Buzlu camdan Bir Aşktı işte...

Sonra ?
Bütün sonralar gibiydi sonrası,
İncinmiş ve hayli kanamalı
Hani için için konuşurmuşçasına kırılan yürek suskunlukları...


Ve canda yangın
Ve yürekte telaş
Ve telaşta çığlık çığlığa kaçışan hatıralar....

Ve anladım, gerçekler dünyasına düşen en savunmasız çocuk yanımdı sonrada zaten her nefeste vadesiz eziyet oldu hayat ...

Sonra her nefeste düşe kalka, el yordamıydı yaşamak
ve zordu...


Dağılmış saçlarım gönlünün yatağına
Uyandırma...
Sabah olsun ben giderim
Sen kal rüyamda...


Uyumadım bir gün hiç,bir gün hiç konuşmadım..
Kalkmadım yataktan sonra bir gün baygın gibi neredeyse hiç kıpırdamadım...
Hiç açmadım gözlerimi tam bir gün boyunca...
Bir günse her defasında hıçkırarak uyandım,
Islak kirpiklerimde iki denizin tuzuyla kalktım sonra..

Ve tutup astım yastığımı çabucak gök yüzünün saçlarına..

Ve bıraktım yağsın diye damla damla içime sığmayan o okyanusu
bıraktım …

Yağdı …

İzledim …

Ki yüreğimdi her damlası …

Sonra kaldırdım başımı gecenin kalbine ve baktım yıldızlar yerlerinde duruyorlardı yine..
İyi dedim, bu iyi hiç değilse onlar yan yana ve hiç değilse onlar terk etmemişler birbirlerini …

Neyseki onlar … onlar, incitmemişler sevgiyi …

Sonra gördüm ki öznesiz kalabalıklar oldu yeryüzü tekrardan yamalamak istedim kalbimi …
Ama beceremedim işte

Artık Kör oldu aşk !

Şimdi,
Tahta kapısı ezbere bir tebessümle sımsıkı kilitli
gizli bir sızıdır ağrısı o günlerin...

Ve göğüs kafesimde güneşe küskün kör bir güne bakandandır artık,kalbim...

Ki Aşk,Ey Aşk...
Mademki giyilip çıkartılan bir ceket misali herkeste...

Bu yüzden...
Bu yüzden...Hüzünde tenimdir benim...



Ah bulmak o kadar kolay mı sandın?
Ayrılık bana (Aşk)tır artık..

CeMRe