Yağmur Bir Kez Daha Çiselerken...

Yağmur bir kez daha çiselerken,
Penceremin ucunda
Yalnızlığımı akıtıyorum suya,
Gözlerimi bırakıyorum yansımana.

Sesini dinledim yağmur.
Hani kimseyle pek konuşmadığın gibi,
En sevdiğimiz şeyi yaptık yine karşılıklı;
Her zaman ki halimizle durulduk, dinledik suskunluğumuzu

Bu yüzden sen yağmadıkça,
Bir şeyler eksik sürekli.
Senin gibi kudretli suskunluğa,
Tenimi tercüme eden kalemin ihtiyacı var

İşte bu gece sen yine çiselerken,
yanaklarımdan süzülen damlaların, kim olduğunu bilemeyeceksin.
Ve ben aynı senin yaptığın gibi, her gürlediğinde,
İçimde akan göz yaşlarını haykıracağım

Ne kadar iyi dostmuşuz oysa,
Sen yağmaya devam ederken
Ben yazmaya devam ederken
Gökyüzünün ardında

Ayrılıyoruz,
Ben bırakıyorum aşık olmayı artık,
Ozanlığı koydum köşeye,
Sen sakın bırakma,
Bırakma beni öteye,
ne olursun!